Nieuw Alleen...
Omgeven door de wolken
Schijnt de zon niet op mijn huid
De schaduwen lijken zelfs te ontwijken
Als ik de melodie der verloren zielen langzaam fluit
Het geluk is zo ver
In een licht raakbaar dichtbij
Woorden die het zwarte luchtig dragen
Toen mijn geliefde maan geen goedenacht meer zei
Een schitterende lach
Ligt zachtjes om mijn lippen heen
Een traan rolt innerlijk over mijn wang
En geeft me een nieuw gevoel van weer alleen
Reacties op dit gedicht
| The unreachable: | Zondag, april 04, 2004 22:50 |
| Geweldig! | |
| ***Bengeltjuh***: | Donderdag, april 01, 2004 07:29 |
| hey meissie zijn altijd wel mensen om je heen die van je houden mooi verwoord liefs en knuffie gerjan |
|
| ~Reality~: | Woensdag, maart 31, 2004 19:54 |
| Je staan nooit helemaal alleen. Kijk naar de zon en denk aan mij. Kijk naar de sterren en denk aan mij. kijk naar het daglicht en denk dat jij het allemaal wel gaat redden. Met een wil kom je al heel ver. Zeker weten. Misschien kan ik je helpen. Misschien ook niet. Maar please geef het niet op!! =''( Vette uberlozeknuffolkusjlikje van ikkens achter de pc met traantjes in mijn oogjes... XxX |
|
| Marble: | Woensdag, maart 31, 2004 19:00 |
| *schuldig bloosje* Ben ik er weer niet... Dat wil zeggen, lichamelijk niet. Geestelijk doe ik namelijk niet anders meer sinds jou laat maar zeggen. Misschien een mini-troostje, maar ik weet niet zo goed wat ik anders moet zeggen om het een groter troostje te laten zijn... Misschien dat ik UBERVEEEEEEEEEEEEL (en nog meer heel erg veel) van je hou?!?! Knuffelkus Marble |
|
| *zwarte schaduw*: | Woensdag, maart 31, 2004 18:04 |
| supergedicht meid, ik heb er ook geen woorden voor. magisch mooi. weet je, helemaal alleen sta je nooit. als je je zo voelt denk dan eens aan de mensen rond je, die enorm veel om je geven. want ik durf wedden dat het er een hele hoop zijn!! XXX |
|
Over dit gedicht
| Auteur: FrogCess | 
|
|
| Gecontroleerd door: Goony | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||