DE LIEFSTE DIE IK OOIT HEB ONTMOET
DE LIEFSTE DIE IK ONTMOET HEB ZIT HIER SOMS THUIS
EN WIJ SOMS IN ZIJN HUIS
EN IK HEB ER NOG EEN
DIE GAAT OVERAL HEEN
IK HOU VAN ZE ALLEBEI
HUN MAKEN MIJ BLIJ
HOE ZE HETEN ZEG IK NU
ANDERS ZEG IK AHJU
FIREBOLT EN MAMA
WE KOPEN NOOIT BIJ DE GAMMA
MAMA KIJK IN DE GEZICHT
DIT IS HET EINDE VAN MIJN GEDICHT
EN WIJ SOMS IN ZIJN HUIS
EN IK HEB ER NOG EEN
DIE GAAT OVERAL HEEN
IK HOU VAN ZE ALLEBEI
HUN MAKEN MIJ BLIJ
HOE ZE HETEN ZEG IK NU
ANDERS ZEG IK AHJU
FIREBOLT EN MAMA
WE KOPEN NOOIT BIJ DE GAMMA
MAMA KIJK IN DE GEZICHT
DIT IS HET EINDE VAN MIJN GEDICHT
Reacties op dit gedicht
| arie: | Woensdag, maart 31, 2004 23:24 |
| Zooow heeej !!!!! Das een lief gedichtje !!! Daar zijn jouw mama en fire echt heel blij mee ;) Liefs, Arie |
|
| Galadriëlle: | Woensdag, maart 31, 2004 23:07 |
| Jij blij? Ik blij! :) | |
| Sweet inside: | Woensdag, maart 31, 2004 21:06 |
| En of ie een lieve kerel is. Mooi gedichtje ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: whitney | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 31 maart 2004 | ||
| Thema's: | ||