Hopeloze liefde
Mijn hart maakt rare sprongen,
ineens, zomaar ongedwongen.
Ik voel het in mijn vingertoppen,
nee, dit mag nooit meer stoppen.
Ik heb denk ik echte liefde ontdekt,
de ware, echte, zo zuiver doorspekt
van alle glans die er maar kan zijn;
het doet ook ontzettend veel pijn.
Want ik kan en mag het niet uiten,
ja, ik huil dikke tranen met tuiten.
Dit in mijn hele leven nooit meegemaakt,
wat heeft dit me ontzettend geraakt.
Ineens staat mijn wereld op zijn kop,
dit zou moeten zijn “top of the pop”,
maar het is een dieptepunt in mijn leven,
omdat het mij jammer genoeg niet is gegeven.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: mabje88 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 01 april 2004 | ||
| Thema's: | ||