Als de duisternis valt
De duisternis valt wederom over mijn leven...
Het ging mij te goed, slechts héél even
mocht ik het geluk beleven
voordat ik het aan de duisternis
terug moest geven.
En wéér zit ik in de diepte van de pijn
om het verlies van iemand, en ik denk:
zal het nou altijd zo zijn ?
Hoeveel kan een mens verdragen...
hoeveel kun je aan?
Ik zal het wel merken wanneer
het mijn tijd is om te gaan.
Ik zal de duisternis overwinnen
en weer aan een nieuwe poging beginnen
om gelukkig te worden en te zijn...
dan maar zonder liefde...
maar wel zonder verdriet en pijn.
Het ging mij te goed, slechts héél even
mocht ik het geluk beleven
voordat ik het aan de duisternis
terug moest geven.
En wéér zit ik in de diepte van de pijn
om het verlies van iemand, en ik denk:
zal het nou altijd zo zijn ?
Hoeveel kan een mens verdragen...
hoeveel kun je aan?
Ik zal het wel merken wanneer
het mijn tijd is om te gaan.
Ik zal de duisternis overwinnen
en weer aan een nieuwe poging beginnen
om gelukkig te worden en te zijn...
dan maar zonder liefde...
maar wel zonder verdriet en pijn.
Reacties op dit gedicht
| Charley: | Maandag, augustus 27, 2001 21:52 |
| Heel veel sterke vrouwen , heb ik om me heen. Van al die sterke vrouwen ben jij er zeker een! Ik vind jou , lieve Maike, een fantastisch lieve meid! En mij raak je dus, al zou je 't willen, voorlopig ook niet kwijt! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marilon | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2001 | ||
| Thema's: | ||