onmenselijk
Je was net een tijdje thuis,
thuis terug van daar
maar gister probeerde je zelfmoord te plegen
terwijl je bezig was belde je mij
om mij te vertellen wat je deed
je verwachte dat ik me mond hield
maar dat heb ik niet gedaan.
nu lig je in het ziekenhuis niet zo ver hier vandaan
maar morgen ga je terug naar daar
het gesticht zoals je het noemt
ik probeerde je te helpen, maar je vroeg iets onmenselijks.
mij vertellen dat je doodgaat en verwachten dat ik toe kijk?
sorry de pijn is te erg...
thuis terug van daar
maar gister probeerde je zelfmoord te plegen
terwijl je bezig was belde je mij
om mij te vertellen wat je deed
je verwachte dat ik me mond hield
maar dat heb ik niet gedaan.
nu lig je in het ziekenhuis niet zo ver hier vandaan
maar morgen ga je terug naar daar
het gesticht zoals je het noemt
ik probeerde je te helpen, maar je vroeg iets onmenselijks.
mij vertellen dat je doodgaat en verwachten dat ik toe kijk?
sorry de pijn is te erg...
Reacties op dit gedicht
| brinkieloontje: | Vrijdag, april 02, 2004 16:43 |
| Jemie.. dat is even heel moielijk om mee te maken, en dat is zeker een onmogelijke vraag. Diegene zal misschien nu best boos zijn ofzo, maar je hebt het goed gedaan, achteraf zal hij/zij je dankbaar zijn en je zal jezelf ook dankbaar zijn, want je hebt een leven gered, en anders zou je je eeuwig schuldig blijven voelen, ik vind het heel goed van je!! Echt heel goed! Heel veel sterkte ermee, en onthoud dat jij het goed gedaan hebt. Hij/zij had je dit nooit mogen vragen, nooit mogen zeggen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*little me*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2004 | ||
| Thema's: | ||