Soms...
Soms...
Dan voel ik me gelukkig,
kan ik niet begrijpen,
waarom ik dood wou...
Begrijp ik niet dat ik dat mes al op mijn polsen had.
Dat als ik had doorgezet,
dit moment niet had kunnen meemaken...
Begrijp ik niet waarom ik snijd.
Ik help er niemand mee,
ik maak mezelf kapot...
Begrijp ik anderen.
Die van me houden en me helpen,
als ik me niet zo voel als nu
...
Reacties op dit gedicht
| ~just me~: | Zondag, april 04, 2004 18:05 |
| btw... LOVE U SOOOO MUCH] enne... ben blij dat jij toch niet gedaan hebt... weet neit half hoe blij HOU VAN JE |
|
| ~just me~: | Zaterdag, april 03, 2004 18:32 |
| heeey meisie! ik leef met je mee. mooi gedicht. heel begrijpelijk. maar veel sterkte! komt allemaal wel goed xxx mij |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Chii | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 02 april 2004 | ||
| Thema's: | ||