Bovenop een wolk kijk ik naar beneden,
De aarde draait en draait maar rond,
Het is een mooie foto,
Met een prachtige achtergrond.
Maar dan begint het te regenen,
en val ik weer naar beneden.
Terug in de werkelijkheid,
terug in het dagelijkse heden.
Waar is die mooie foto gebleven,
en die prachtige achtergrond,
Is het boven dan zo anders,
Is de aarde zo zwaar gewond.
Het mooie uitzicht van boven,
is in een klap verdwenen.
Kon het hier ook maar zo mooi zijn.
Dat zou voor mij heel wat betekenen.
Niet meer naar beneden kijkend vanaf een wolk,
Maar vanaf de aarde kijken naar het heelal.
Dan zou ik genieten van die prachtige wolken,
altijd en overal.
marjolein_in_love: | Donderdag, juni 24, 2004 16:52 |
hey bert mag ik ovlgende keer mee (A)??? slijm slijm... ;) wel een moi gedicht! liefs marjolein |
|
dichtgeklungel: | Woensdag, april 07, 2004 11:34 |
fijne gedachten gang bert. ik dacht dat jij niet blowde... grapje ouwe wolken krabber |
|
Erna S: | Zaterdag, april 03, 2004 19:12 |
Is het andersom dan niet mooier om te zien? liefs Erna |
|
Jannie Hoogendam: | Vrijdag, april 02, 2004 23:33 |
Heel bijzonder gedicht...mag het ook op een roze wolk zijn??? liefs Jannie |
|
bieke: | Vrijdag, april 02, 2004 22:53 |
Als je nog eens op een wolkje gaat zitten, vraag je me dan mee ;)) mooi Fox bertje Liefs Bieke, |
|