~†~ Mijn land ~†~
~†~ Mijn land ~†~
Stil kijk ik naar die mysterieuze bergen
Waar ik me eigen weleens zou willen verbergen
Dan zou ik mij stilletjes kunnen verschuilen
En eindelijk eens uithuilen
Ik zou er dan gaan wonen
En mezelf tot prinsesje kronen
Ik zou prinsesje zijn van mijn eigen land
Met niemand aan mijn hand
Ik zou prinsesje zijn van de berg en zijn dieren
Zou alle gangen kennen en alle kieren
Alle dieren zouden mijn vrienden zijn
Iedereen en alles zou leven zonder verdriet en pijn
Mijn land is een land vol hoop en dromen
Die allemaal uit zullen komen
Er is geen oorlog en geweld
En er is niemand die niet mee telt
Mijn land bestaat jammer genoeg alleen in mijn dromen
Ik zou er zo graag eens in het echt willen komen...
Reacties op dit gedicht
| avi-gael: | Donderdag, april 08, 2004 18:28 |
| zolang je er maar in blijft geloven... | |
| Shar: | Maandag, april 05, 2004 11:18 |
| Heeey Knoei! Mooi gedicht heb je geschreven zeg! Zie je op MSN, Groetjes, Sharon |
|
| fox_bert: | Vrijdag, april 02, 2004 23:02 |
| mocht je toch dat landgoed met die bergen vinden, dan mag ik gelukkig met je mee (jippie) waarom? daar kom je vast wel achter. doegie. groet van Bert Vos |
|
