Waarom blijft het pijn doen
Die heerlijke tijd van toen
Een tijd die ik heb kapot gemaakt
Zovele vrienden onbewust geraakt
Omdat ik mezelf niet meer was
En me verstopte achter het glas
Het aanvaarden blijft een strijd
Ik ben zovele vrienden kwijt
Dagelijks lees ik hun gedichten
Maar durf mij niet tot hen richten
Ik mis mijn vrienden van toen
En daarom blijft het pijn doen
Zal men het mij ooit vergeven
Zodat ik weer zuiver kan leven
Mag ik ooit weer voor hen schrijven
Of zal ik eeuwig gestraft blijven
zucht.............
michris: | Zondag, april 04, 2004 23:48 |
Als je jezelf niet bent, doe je dingen waar je geen controle over hebt. Je loopt weg, je gaat je verschuilen, of zoals jezelf zegt, je verstoppen achter het glas. Daar is niets mis mee meis...ik herken alles in wat je schrijft...ook je gevoelens van schuld die heel heftig kunnen zijn. Terwijl je zo verlangt naar liefde en aandacht, trek je je terug, misschien wel om jezelf pijn te doen. Ook dat herken ik...pijn voelen is soms heerlijk...hoe vreemd dat ook klinkt. Lieve Linda, wat ik tegen je |
|
Quo Vadis?: | Zaterdag, april 03, 2004 21:07 |
De straat slaapt. Zonder klinkers, hard op het plaveisel; zoekende. Zonder, het weten, de opengebroken dromen. Op barricades ontwaakt, sluipen zij angstig naar, een aan de overzijde wonende vriend, in het begraven kind. Het geeft te kennen, haar niet te laten lopen over straat; ondergronds vindt zij veiliger van aard, en de verte raakt dan niet bedaard. Kalm verloopt ze dan: dit protest. Uit zwartgeklede doeken ontwikkeld, | |
Boudaatje: | Zaterdag, april 03, 2004 20:00 |
ah, zo herkenbaar, maar weet miss lezen ze jouw dichtie wel.... en wat er ook gebeurt is, je was jezelf niet, ze zouden dit toch moeten snappen?? hopelijk toch,....nogmaals zo herkenbaar,...ik voel met je mee. knuffel |
|
Auteur: schrijfveertje | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 03 april 2004 | ||
Thema's: |