Ik leef weer
Ik schilder mijn gedachten
Zwart word het doek
grillige vormen
Ik ben nog op zoek
Vlekken worden monsters
Kleuren van de nacht
Dolende zielen
Mijn doek word verkracht
Ik schilder mijn angst
Mijn pijn in het rood
Ook mijn verdriet
En het zwart van de dood
Maar plots gaat mijn hand
Naar het zonnige geel
Ik schilder gevoelens
Het zijn er zo veel
Ik schilder het wit
En het heldere groen
Ik wis mijn verdriet
Denk niet meer aan toen
.......... Ik leef weer
Zwart word het doek
grillige vormen
Ik ben nog op zoek
Vlekken worden monsters
Kleuren van de nacht
Dolende zielen
Mijn doek word verkracht
Ik schilder mijn angst
Mijn pijn in het rood
Ook mijn verdriet
En het zwart van de dood
Maar plots gaat mijn hand
Naar het zonnige geel
Ik schilder gevoelens
Het zijn er zo veel
Ik schilder het wit
En het heldere groen
Ik wis mijn verdriet
Denk niet meer aan toen
.......... Ik leef weer
Reacties op dit gedicht
| Anita: | Donderdag, april 19, 2001 22:59 |
| mooi gedicht ida, blijf schilderen in heldere kleuren | |
| stefan: | Donderdag, april 19, 2001 16:13 |
| Ik zie dat je ruimte laat om weer kleur in je leven te laten. Misschien gaat het rood van de pijn nu over naar het rood van passie.....Adem maar eens diep in en leef, houden zo... lieve groetjes stefan | |
Over dit gedicht
| Auteur: ida | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2001 | ||
| Thema's: | ||