Uit eindelijk toch alleen....
Uit eindelijk toch alleen....
Je ogen
Iets wat ik
Zal herinneren
In mijn gedachten.
Je vertelde
Me iets dat ik nooit had verwacht.
Een lange tijd
Bleef je wachten
Op de vraag
Die jij wel had verwacht.
Je begreep het zei je..
Maar toch deed het je pijn.
Iets wat ik nooit wilde
Maar deed als
Of het iets was dat
Niets met me deed.
Even goede vrienden
Daar kwam het op neer.
Het gevoel
Wat er was is uitgewist
Als of het niets was.
Een zuchtje wind
tijd vullend
Of juist dat beetje
Liefde.
Liefs tineke
Je ogen
Iets wat ik
Zal herinneren
In mijn gedachten.
Je vertelde
Me iets dat ik nooit had verwacht.
Een lange tijd
Bleef je wachten
Op de vraag
Die jij wel had verwacht.
Je begreep het zei je..
Maar toch deed het je pijn.
Iets wat ik nooit wilde
Maar deed als
Of het iets was dat
Niets met me deed.
Even goede vrienden
Daar kwam het op neer.
Het gevoel
Wat er was is uitgewist
Als of het niets was.
Een zuchtje wind
tijd vullend
Of juist dat beetje
Liefde.
Liefs tineke
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: tineke | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2001 | ||
| Thema's: | ||