Hij legde zijn glazen vleugels neer
Hij legde zijn glazen vleugels neer
Hij had twee glazen vleugels
waarmee hij vloog langs regenbogen
Langs uitgestrekte velden, zeeën
dichtbij de zon die zijn tranen deed drogen
Maar zijn vleugels werden ondraaglijk
naarmate hij meer hoorde en zag
Hij moest de zwaarste stormen doorstaan
langzaam vervaagde zijn tevreden lach
Te fragiel voor het aardse bestaan
en te zwaar om nog te dragen
Hij legde zijn glazen vleugels neer
gebroken en teneergeslagen
Reacties op dit gedicht
| Vogeltje: | Zondag, april 04, 2004 15:55 |
| Weer heel mooi geschreven :) | |
| lovely: | Zondag, april 04, 2004 15:29 |
| wat een mooi gedicht ik wou dat ik zo kon schrijven. doe zo verder zou ik zeggen dikke knuf lovely |
|
| **Little Witch**: | Zondag, april 04, 2004 14:19 |
| Mooi... alweer de glazen vleugels! Ook voor een opdracht moeten doen?? Hij is wel goe gelukt! KUS |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Manja Moraal | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2004 | ||
| Thema's: | ||