Stop the burning in my hand
Feelings sealed my moth
A breaths is not here in my chest
Deprived sorrows pretending there ok
But I can feel the aching in my breast
I’ve missed the trust beside me
Never knew whispers of life
The only thing I can remember
Is a silent crying girl inside the knife
My faith is so worthless
Just like the can of hope
Endless tearfall on my heart
Making the abuse onto a rope
Fall inside my grave
Make me bend and break
Suicide won’t let me die
It’s just a new change to take
Never enough pain
No more drama in my days
And there it’s all again
Bending over into the disgrace
Stop the burning in my hand
Make me go away and fly
I do not want to drown again
In the question Why?
Reacties op dit gedicht
| ~Reality~: | Dinsdag, april 06, 2004 19:30 |
| HOLD ON, YOU´RE NOT ALONE IN LIFE!! | |
| The unreachable: | Zondag, april 04, 2004 21:56 |
| And again and again, a wondefull poem.. | |
| Lucius: | Zondag, april 04, 2004 17:42 |
| Scars left the strangers alone Glasses filled with blood Crying for flesh and bone While crawling through the mud... Een kleine greep uit mijn overweldigende on-geinspireerde a-creatieve hoofd. Ik weet ook niet waarom, maar ik heb ook niet de behoefte om het te weten. Je moet je zelf geen onnodige dingen afvragen en soms moet je jezelf er enkel bij neerleggen dat het niet anders is... Ik hou van je Marble |
|
Over dit gedicht
| Auteur: FrozenScar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 april 2004 | ||
| Thema's: | ||