Jaapie denkt vooruit 2
Stil op wat stenen zit Jaapie
achter in het bos op een open plek
weg van de geluiden
en dichterbij een land dat van dromen is.
.
De zon schijnt fel op Jaapie
achter hem valt een korte schaduw
het gras is weelderig groen
want het heeft veel geregend deze Lente
.
Jaapie gooit het frutsel-takje weg
en pakt het steentje dat hij zag
wrijft het schoon in zijn handen
en voelt dan hoe het aanvoelt.
.
Zoals Jaapie hier nu zit
zal hij zijn hele leven zitten;
de stilte opzoekend
om dichterbij te komen.
.
Wat Jaapie hier nu doet
zal hij altijd blijven doen
geluiden ontwijkend
om niet weg te moeten.
.
Het steentje legt hij naast zich
en kijkt hoe het er ligt
vooral valt daar licht over
een heleboel dingen om te zien.
.
Hij pakt het steentje weer op
en stopt het in zijn mond
laat zijn sponzige speeksel
om het harde kil weken en wrijven.
.
Dan haalt hij het uit zijn mond
brengt het dicht bij zijn ogen
knikt tevreden en
legt het terug waar het lag.
.
Nu valt daar het licht niet
zo radeloos meer omheen
er schitteren lichtjes
fonkelende reflectie vanaf....
.
Als Jaapie groot is
zal hij zijn woning
als een bos
blijven zien.
.
Als Jaapie groot is
zal hij eens opstaan
van deze plek nu,
misschien.
.
05'04'04
Sheena: | Maandag, april 05, 2004 02:22 |
of te wel hoe men iets heel kleins tot iets heel bijzonders kan maken. bijzonder, dat zeg ik, bijzonder graag gelezen. Sheen |
|
Auteur: theike | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 05 april 2004 | ||
Thema's: |