het verleden is nog steeds voelbaar
jaren vol verdriet
jaren van eenzaamheid
jaren van pijn
die jaren vergeten kan ik niet
geen vertouwen in de mensheid
geen vertouwen in mezelf
geen vertrouwen in de toekomst
geen vertouwen in iets,tot mijn spijt
niet de moed om door te gaan
niet de moed om op te geven
niet de moed die nodig is
om normaal te kunnen leven
jij...gekomen en gegaan
jij...pijn achterlatend
jij...alles verwoest
jij...er nooit bij stilgestaan
wat je ons aan hebt gedaan
Reacties op dit gedicht
| brinkieloontje: | Maandag, april 05, 2004 19:37 |
| Hooi Black Soull:) fijn je weer eens te lezen Heel mooi gedicht. iemand mag jouw dit allemala neit aan doen, dat verdien je heelmaal neit.. Ik wens je heel veel sterkte heel veel liesf Ilona |
|
| *...*m0na-t0etje*...*: | Maandag, april 05, 2004 19:23 |
| HeyzZz.. TngQ voor je reactie maar ik weet zeker dat er iemand is die jouw ook opvangt..! KussiejS Monatoetje |
|
| fredje de pedje: | Maandag, april 05, 2004 18:26 |
| mooi | |
| *...*m0na-t0etje*...*: | Maandag, april 05, 2004 17:55 |
| HeyzZz.. Aan dit gedicht te zien heb je het niet makkelijk en is er veel gebeurd in je leven maar ik weet zeker dat je ondanks je verleden je plaats wel vind... SucceS..! KussiejSsS Mona-Toetje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: black soul | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2004 | ||
| Thema's: | ||