Tijdsdood
De tijd
Tikt langzaam de uren weg
Bouwt een brug van vandaag naar morgen
En loopt weer terug naar de weg van gister
Waar ik ontving..
De ijzige kou
Van bevroren waarheid
En gesmolten leugens
En toch..
Onder een dik ijssculpturen dekmantel
Ligt een klein sprankje tijd
Een seconde van volmaakte blijdschap
Die in zijn nooit-komende eeuwigheid
Al mijn ijs doet smelten
En me weer terugbrengt
Naar het pad van overmorgen
Waar ik
In al mijn vrede
De troon bestijgen zal
Van een eeuwige toekomst..
Tikt langzaam de uren weg
Bouwt een brug van vandaag naar morgen
En loopt weer terug naar de weg van gister
Waar ik ontving..
De ijzige kou
Van bevroren waarheid
En gesmolten leugens
En toch..
Onder een dik ijssculpturen dekmantel
Ligt een klein sprankje tijd
Een seconde van volmaakte blijdschap
Die in zijn nooit-komende eeuwigheid
Al mijn ijs doet smelten
En me weer terugbrengt
Naar het pad van overmorgen
Waar ik
In al mijn vrede
De troon bestijgen zal
Van een eeuwige toekomst..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Mysticelfje |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 05 april 2004 | ||
| Thema's: | ||