Onverdraaglijke pijn
Ze zag er altijd opgewekt uit
Maar vanbinnen was ze leeg
Ze had geen moed meer om
verder te gaan
Ze was uitgeput
Langzaal viel ze van de wereld
De wereld was te hard
Ze paste niet meer bij haar
Ze had zoveel verdriet
De pijn was onverdraaglijk
De aarde draaide niet meer
in het eindeloze blauw
Ze was zo kwetsbaar en klein
Niemand had begrip voor
haar keuze van leven
Niemand had begrip voor
haaar manier van gelukkig zijn
Maar vanbinnen was ze leeg
Ze had geen moed meer om
verder te gaan
Ze was uitgeput
Langzaal viel ze van de wereld
De wereld was te hard
Ze paste niet meer bij haar
Ze had zoveel verdriet
De pijn was onverdraaglijk
De aarde draaide niet meer
in het eindeloze blauw
Ze was zo kwetsbaar en klein
Niemand had begrip voor
haar keuze van leven
Niemand had begrip voor
haaar manier van gelukkig zijn
Reacties op dit gedicht
| The unreachable: | Dinsdag, april 06, 2004 21:42 |
| Leuk gedichtje! Erg herkenbaar! :-) | |
| Chriske41: | Dinsdag, april 06, 2004 20:22 |
| Mooi echt mooi!! Grtz Christel |
|
| LizDichter: | Dinsdag, april 06, 2004 20:00 |
| haaj, mooi gedicht. het gaat niet over jou, maar tog suc9! kuz tamara |
|
| *silliej*: | Dinsdag, april 06, 2004 19:58 |
| w0w.. egt m00i.. z0 v0elk me preciez.. m00i h0e je dat zo g0ed kan!! ga z0 d00r.. knuff nd koesj,sil |
|
| April: | Dinsdag, april 06, 2004 19:52 |
| zooooo.... nix op aan te merken. ken jij mij? ben jij dit? wow, super super super mooi en herkenbaar! keep it up! kusz A,- |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ise | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 06 april 2004 | ||
| Thema's: | ||