Gebroken blik
Je staart me in de ogen,
ik zie de tranen op je gezicht,
die daar glinsterend vallen,
in het felle ochtendlicht.
Je gebroken blik,
eenzaam en alleen,
even zou ik willen vragen,
gaan we samen heen?
Maar je draait je om,
ik laat de spiegel staan,
ik zal weer met dat meisje,
mijn weg op moeten gaan...
ik zie de tranen op je gezicht,
die daar glinsterend vallen,
in het felle ochtendlicht.
Je gebroken blik,
eenzaam en alleen,
even zou ik willen vragen,
gaan we samen heen?
Maar je draait je om,
ik laat de spiegel staan,
ik zal weer met dat meisje,
mijn weg op moeten gaan...
Reacties op dit gedicht
| ~+Ster+~: | Donderdag, april 08, 2004 11:45 |
| +*hey*+ Prachtig geschreven meid... hey..Kom op meid, je bent egt goed zoals je bent..Je bent een heel leuke meidzz... ;-) XxXxX..°Sterretje°..XxXxXx |
|
| promise*: | Woensdag, april 07, 2004 20:19 |
Ooh echt niet alleen wat je wil zien! Ze laten idd soms te veel zien... en dat is gewoon TE VEEL. Ik heb sommige momenten ook een godsgruwelijke hekel aan spiegels... wat zou ik daar sf en toe graag een baksteen in willen knallen zeg! phoe! hey, aanvaar iig wie je bent wat je doet en probeer te begrijpen waaom je zo doet.. een grote puzzel I know.. maar een spiegelbeeld is daarbij best handig. KUS! |
|
| beats: | Woensdag, april 07, 2004 13:52 |
| wow, prachtig meis... ma vergeet niet, spiegels laten maar zien wat je erin wil zien.. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Vogeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2004 | ||
| Thema's: | ||