even niks
Heb je ook wel is een gevoel,
het gevoel dat niemand je ziet staan
Dat niemand zich zorgen over jou maakt
dan kan je het allemaal niet meer aan
Je voelt je als rook tussen de schone lucht,
Een storm,
maar jij bent slechts die kleine zucht.
Een vrede,
waar alleen jij voor de oorlog vlucht.
Voor een keer wil ik die storm zijn,
Die vrede voor een keer..
Een keer verlost van die nutteloze pijn
Want zo trek ik dit niet meer
Te veel wat er gebeurd,
te weinig tijd om het te verwerken
En dan iedereen die zeurt,
stuk van binnen,
maar ik laat het niet merken.
het gevoel dat niemand je ziet staan
Dat niemand zich zorgen over jou maakt
dan kan je het allemaal niet meer aan
Je voelt je als rook tussen de schone lucht,
Een storm,
maar jij bent slechts die kleine zucht.
Een vrede,
waar alleen jij voor de oorlog vlucht.
Voor een keer wil ik die storm zijn,
Die vrede voor een keer..
Een keer verlost van die nutteloze pijn
Want zo trek ik dit niet meer
Te veel wat er gebeurd,
te weinig tijd om het te verwerken
En dan iedereen die zeurt,
stuk van binnen,
maar ik laat het niet merken.
Reacties op dit gedicht
| Stefania: | Woensdag, april 07, 2004 20:34 |
| Mooi geschreven. Hoop dat je wat er is gebeurd snel kan verwerken. sterkte | |
Over dit gedicht
| Auteur: Invisible* | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2004 | ||
| Thema's: | ||