Gesneden...
Waar een paar jaar geleden,
Dat onbeschadigde gezicht zat,
Zit nu een gezicht,
Vol met krassen en kerven.
Waar vorig jaar,
Die mooie egale armen zaten,
Zitten nu armen,
Vol met verwondingen.
Waar een tijdje geleden,
Nog een paar prachtige benen zaten,
Zitten nu benen,
Met alleen nog maar littekens.
Ze verwond zichzelf,
Straft zichzelf,
Maar waarom?
Ze doet toch niets verkeerd.
Van buiten is het,
Die altijd vrolijke meid,
Maar ondertussen,
Hoe voelt ze zich van binnen?
Dat onbeschadigde gezicht zat,
Zit nu een gezicht,
Vol met krassen en kerven.
Waar vorig jaar,
Die mooie egale armen zaten,
Zitten nu armen,
Vol met verwondingen.
Waar een tijdje geleden,
Nog een paar prachtige benen zaten,
Zitten nu benen,
Met alleen nog maar littekens.
Ze verwond zichzelf,
Straft zichzelf,
Maar waarom?
Ze doet toch niets verkeerd.
Van buiten is het,
Die altijd vrolijke meid,
Maar ondertussen,
Hoe voelt ze zich van binnen?
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Donderdag, april 15, 2004 12:56 |
| Ik weet niet, heb veel van je gelezen, ook al heb ik geen reactie gegeven op je gedichten, maar 1 ding vraag ik me steeds en steeds af! Ben jij niet, waarover je schrijft..? liefs Elizabethh zucht |
|
| Boudaatje: | Woensdag, april 07, 2004 22:07 |
| *slik* zo gevoelig geschreven knufs |
|
| ***Bengeltjuh***: | Woensdag, april 07, 2004 19:36 |
| hey meissie ja das inderdaad niet zo leuk ze verminkt haar eigen lichaam maar ja je kan er weinig aan doen zij moet er zelf iets aan doen vind wel lief dat je zo'n gedicht voor diegene schrijft liefs gerjan |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Butterfly | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 07 april 2004 | ||
| Thema's: | ||