DE DRIE MUSKETIERS...
Ria komt uit school, haar zusjes komen haar altijd ophalen
Wachtend staat ze tegen de muur
Haar zusjes ziet ze nog niet, het is al 4 uur
Eindelijk komen ze er aan
En vertelden dat onze moeder met de ambulance is weggegaan
Ria en haar zusjes werden door de buurvrouw naar boven geroepen
En die vertelde dat we naar het weeshuis moesten
Onze eerste dag zonder moeder, steun hebben we aan elkaar
Want onze oudste zus stond voor ons klaar
Het was voor haar ook moeilijk om te beseffen
Want ze had haar zusjes veel uit te leggen
Geen afscheid meer kunnen nemen van onze moeder
Dat doet een kinderziel veel verdriet
Zelfs huilen konden we niet
Als er weer problemen waren met de andere weeshuiskinderen
Dan kwam onze grote zus en wees ze alleen met haar vinger
De drie musketiers werden we genoemd
We waren één, dat werd ons al als klein kind geleerd
In de opvoeding van onze moeder
Op onze grote zus, daar kon je op bouwen
Want zij gaf je weer het vertrouwen
Nu is onze moeder van haar pijn verlost
En is nu in vrede bij haar ouders en God
(dit gedicht speelde zich af toen mijn zusjes en ik 4, 6 en 8 jaar waren)