Afscheid.

Een stekende pijn doorkruist mijn hart,
een gevoel van onrust en verdriet,
van eenzaamheid, ik ben zo verward.
Dat is het gevoel wat afscheid bied.

Je moet weer weg, bij mij vandaan,
terwijl ik je nog zoveel heb te vragen.
Maar ik weet, je moet echt gaan,
voorbij gevlogen zijn de dagen.

Het zal wel weer een tijdje duren
voor we weer bij elkaar zullen zijn.
Ik wou dat ik je niet weg hoefde te sturen,
mijn hart die is vervuld van pijn.

Ik weet ik moet er maar mee leven,
maar makkelijk is het zeker niet.
De pijn zal ik van mij af moeten weren,
zodat ook minder wordt mijn verdriet.

Maar als ik denk aan mijn liefde voor jou,
dat we echt samen zullen zijn, ooit.
Dan verdwijnt toch wel weer die kou,
je weet ik wil je niet meer kwijt, NOOIT.