Onbegrepen
Onbegrepen woorden
vliegen langs je heel
We zijn samen maar toch alleen
Je luistert wel
maar begrijpt me niet
Je bent er wel
maar je ziet me niet
Steeds speel ik dezelfde rol
Steeds weer diezelfde lachende blik
Steeds weer dat gemaakte gezicht
Lachen en huilen tegelijk
Binnen en buiten beide binnen bereik
Maar het binnenste blijft verborgen
Terwijl mijn masker me blijft volgen
Het wordt steeds erger, ik weet niet wat er gaat komen
Gevangen in mijn act
en niemand die er iets van zegt
Niemand lijkt het te merken
maar dat stomme masker blijft steeds doorwerken