Geen Hoop Meer
Donker, geen licht, alleen duisternis,
geen geloof, alleen maar hopen,
haat, kilte, het enigste wat er is,
de hel gaat voor mij open.
Licht, geen duisternis meer, hoop,
geloof in liefde, geloof in mensen.
liefde, zon, licht, het is niet te koop,
het zijn alleen dingen om te wensen.
Daar tussen in zit ik alleen,
niemand meer om me heen.
Vrienden achter me in het leven,
voor me De Dood waar ik naar wil streven.
Geloof bestaat niet meer, alleen maar gedachten,
alleen nog maar keuzes die moeten worden gemaakt,
pijnen die niet meer worden verzachten,
vertrouwen in alles is al gekraakt.
Huilend zit ik middenin,
er is geen einde, en geen begin.
Niets meer om te hopen,
niets meer om in te geloven.
Mijn gedachten maken een laatste toer,
mijn hoofd klopt en stemmen hoor ik,
De Dood ligt al een tijdje op de loer,
tot ik in mijn tranen stik.
Alles draait, ik sluit mijn ogen,
denk aan wat er gebeuren zal,
wie mij wel en niet hebben gemogen,
het voelt alsof ik in mijzelf val.
De grond voel ik niet meer,
het lijkt wel of ik zweef,
maar de pijn word sterker, het doet me zeer,
ik hou het nog even vol, tot ik het begeef.
Ik kom neer in de eindeloze put,
opgesloten in mijzelf,
'Eindelijk heb ik je hier trut!'
Het is één vand de vele gedachten die mij kwelt.
Huilend zit ik middenin,
er is geen einde, en geen begin.
Niets meer om te hopen,
niets meer om in te geloven.
Niets meer, geen geloof,
geen hoop, geen liefde,
Niets meer, ik word doof,
voor de woorden die mijn hart door kliefen!
Huilend....zit ik...middenin,
geen einde, maar ook geen begin.
Niets meer...om te hopen...
niets meer....
waar ik in geloof..!
*Het is een zelfgeschreven nummer daarom de vele puntjes, herhaling, en spaties.. srry*
geen geloof, alleen maar hopen,
haat, kilte, het enigste wat er is,
de hel gaat voor mij open.
Licht, geen duisternis meer, hoop,
geloof in liefde, geloof in mensen.
liefde, zon, licht, het is niet te koop,
het zijn alleen dingen om te wensen.
Daar tussen in zit ik alleen,
niemand meer om me heen.
Vrienden achter me in het leven,
voor me De Dood waar ik naar wil streven.
Geloof bestaat niet meer, alleen maar gedachten,
alleen nog maar keuzes die moeten worden gemaakt,
pijnen die niet meer worden verzachten,
vertrouwen in alles is al gekraakt.
Huilend zit ik middenin,
er is geen einde, en geen begin.
Niets meer om te hopen,
niets meer om in te geloven.
Mijn gedachten maken een laatste toer,
mijn hoofd klopt en stemmen hoor ik,
De Dood ligt al een tijdje op de loer,
tot ik in mijn tranen stik.
Alles draait, ik sluit mijn ogen,
denk aan wat er gebeuren zal,
wie mij wel en niet hebben gemogen,
het voelt alsof ik in mijzelf val.
De grond voel ik niet meer,
het lijkt wel of ik zweef,
maar de pijn word sterker, het doet me zeer,
ik hou het nog even vol, tot ik het begeef.
Ik kom neer in de eindeloze put,
opgesloten in mijzelf,
'Eindelijk heb ik je hier trut!'
Het is één vand de vele gedachten die mij kwelt.
Huilend zit ik middenin,
er is geen einde, en geen begin.
Niets meer om te hopen,
niets meer om in te geloven.
Niets meer, geen geloof,
geen hoop, geen liefde,
Niets meer, ik word doof,
voor de woorden die mijn hart door kliefen!
Huilend....zit ik...middenin,
geen einde, maar ook geen begin.
Niets meer...om te hopen...
niets meer....
waar ik in geloof..!
*Het is een zelfgeschreven nummer daarom de vele puntjes, herhaling, en spaties.. srry*
Reacties op dit gedicht
| dropje: | Donderdag, april 08, 2004 18:11 |
| IK BEN JE STEUNTJUH IN DE RUG! op mij kan je altijd rekenen... | |
| will hanssen: | Donderdag, april 08, 2004 16:38 |
| kom.......stoelpoot.... kijk eens..... wat een .... reacties..tof toch? big4.......will |
|
| will hanssen: | Donderdag, april 08, 2004 16:35 |
| Hoop is er écht altijd, als je het wil zien én uit het diepste duister wordt het licht geboren, ik kan het weten, jij óók! heel veel liefs, WILL |
|
| Flanieke: | Donderdag, april 08, 2004 16:24 |
| Altijd is er hoop, zowel voor jou als voor mij, in ieder van ons zit hoop, het kan je even zoekgeraakt zijn... maar het komt terug liefje, .. Ik geloof in jou, probeer nu nog maar in jezelf te geloven Liefs knuffiej =xxx= Stephanie ~**.**~ |
|
| lieverdje: | Donderdag, april 08, 2004 15:46 |
| en toch wil ik dat je niet opgeeft, er is altijd iets om in te geloven, begin anders maar eens met je echte vrienden, je familie, jezelf! dikke knuffel lieverdje |
|
| The unreachable: | Donderdag, april 08, 2004 15:38 |
| There's always hope. | |
| fallingstar: | Donderdag, april 08, 2004 14:39 |
| mooi mooi mooi echt waar schitterend.maar je MOET blijven geloven in je zelf. kop op je geraakt er wel. dikke knuffel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stoelpoot | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 april 2004 | ||
| Thema's: | ||