Beleving…

 Ik had plannen, bouwde samen een toekomst en had alles oprecht bedoeld.

Zo frustrerend dat het er naar uitziet dat al mijn intenties zo anders worden gevoeld.

Bestond er maar een belevingsdetector die feilloos de onjuiste beleving aangeeft.

Want alles wat ik heb gevoeld, gezien en gedaan, wordt nu achteraf heel anders beleefd.

Hoe kun je nu iets repareren als zelfs overeenstemming ontbreekt over wat kapot is gegaan.

Hoe kun je je investering aanschouwen als na jaren alles blijkt tenietgedaan!

Om gek van te worden, wat voor duistere kracht huist er in haar geest?

Wat is het toch dat zij mij, ooit haar hele grote liefde, zo vreest?

En het enge is dat alles wat ik beschrijf met groot gemak door haar wordt omgedraaid.

En mijn beleving, voor mij zo intens voelbaar, daarmee achteloos weggemaaid.

Ik stap straks weer in bed, lig pal naast haar, maar voel een immense leegte.

En terwijl ik pieker, soms zachtjes ween, merkt ze niet eens dat ik weer een nacht beefde.

En in deze uitzichtloze situatie, in deze met geen pen of woord te beschrijven sfeer,
breekt mijn hart iedere dag telkens weer een klein beetje meer…!