Bang voor mijn eigen ik
Woorden
Ze komen als vuurpijlen op me af,
ik probeer ze te negeren.
Maar toch blijven ze me vinden,
ik begin te huilen ,ik ben laf.
Zinnen
Ze blijven komen,
ik wil ze niet horen.
Ik sluit me van iedereen af,
maar die zinnen die kan ik niet ontkomen.
Complete verhalen
Ze maken me gek,
het is pure onzin wat ze me zeggen.
Het doet me veel verdriet,
ik ga toch constant op men bek.
Cijfers
Ik kan ze niet meer aan,
ze kronkelen voor mijn ogen.
Vertellen wat ik niet wil zien of horen,
en ben nog verder van deze wereld vandaan.
Letters
Laten zien wie ik echt ben,
het huilen word erger en kan niet meer stoppen.
Kben bang geworden voor mijn eigen ik,
ik ben liever iemand die ik niet ken.
Reacties op dit gedicht
| knoei: | Zaterdag, april 24, 2004 18:50 |
| Hej meis Onwijs mooi gedichtje ! En wees trots op wie je bent, want je bent een geweldige meid en een onwijs goede vriendin ! Kusjes Knoei |
|
| dreamangel: | Vrijdag, april 09, 2004 18:49 |
| hey, probeer je tegen die gedachtes te verzetten, je bent wie je bent he... en voor de rest sluit ik me aan bij fallingstar. groetjes en sterkte dreamangel |
|
| fallingstar: | Vrijdag, april 09, 2004 13:41 |
| je hoeft geen schrik te hebben van je zelf het is prachtig wat je hier hebt neer gezet.kruip uit je schelp en toon de wereld wie je bent.ik wens je heel veel sterkte.dikke knuffel | |
Over dit gedicht
| Auteur: anoukje | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 09 april 2004 | ||
| Thema's: | ||