Laat mij in Pasen geloven.
Laat lente zingen ,
popelen in mijn hart.
Pasen is opnieuw beginnen,
verlossing uit de wintersmart.
Blij terugdenken
aan al wat Hij me leerde.
Mogen geven en vergeven,
ontvangen onbegrensd.
En maak ik dan weer kronkels,
die niet te rijmen lijken.
Weet dan dat ik mens ben
en af en toe op Hem gelijk.
Ik kan in vreugde delen,
Zijn liefde sprokkelen op mijn pad.
Als droefenis mijn ziel vervult,
Wil ik niet denken: ‘t is de Heer zijn schuld.
Ik richt mij nu naar Boven:
“beneden is het donker Heer,
ik vraag nu beleefd aan U
laat mij in Pasen geloven,
anders is mijn ziel’perdu’.”
Erna
Nka: | Zaterdag, april 10, 2004 09:37 |
Mooi geschreven. Geweldig dat we, als Jezus onze Heer is, mogen leven in Zijn Opstandingskracht. liefs, |
|
H.J.: | Zaterdag, april 10, 2004 09:30 |
Prachtig paasgedichtErna. Heel graag gelezen, en de blauwe versie bewaar ik. liefs |
|
sunset: | Zaterdag, april 10, 2004 08:46 |
Zolang je 'wilt' geloven, is er altijd pasen in je hart. Liefs / sunset |
|
Paul de Bruyn: | Zaterdag, april 10, 2004 08:11 |
zoals janny al zegt, tegenwoordig is pasen meer een consumentenfeest :S ...je gedicht straalt iets hoopvols uit...ik vind hem mooi liefs |
|
maria : | Zaterdag, april 10, 2004 00:54 |
hoopvol schitterbaar liefs, maria |
|
michris: | Zaterdag, april 10, 2004 00:45 |
Wij herinneren ons het lijden van Jezus, maar dit lijden is niet geïsoleerd, van het vele andere vergeten lijden... maar ter herinnering aan al die anderen -zonder naam, macht en aanzien, noemen wij vandaag die ene naam: Jezus van Nazareth. liefs, michris |
|
Auteur: Erna Muermans | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 10 april 2004 | ||
Thema's: |