* * *..MaMmA EN PaPpA..* * *
* * *..MaMmA EN PaPpA..* * *
ik zie je foto in de krant
kan niet geloven wat ik zie
tranen in opwelling trillende hand
nee dit kan gewoon nie
diep kijk ik in je ogen
mijn papa zo voor mijn gezicht
heel de waarheid is gelogen
je lach op mij gericht
mn vingers glijdend langs je heen
in alle stilte blijf ik kijken
ik voel me zo onwijs alleen
en kan de foto niet ontwijken
mn schaar door het papier
ik plak je naast mama neer
nu hang je boven mijn bed hier
even weet ik nix meer
dan pak ik toch de lijst
en smijt em op de grond kapot
het heeft al zo veel van me vereist
ik voel me gewoon verot...
*..Pricilla..*
Reacties op dit gedicht
| ~*Woepiej*~: | Zaterdag, april 10, 2004 17:12 |
| en dan koop je een nieuwe lijst. jah meis het is niet makkelijk.. Maar zet door.. en as je je pap wil zien.. mayo gaat met je mee hoor ;) HVj meis.. |
|
| Jannie Hoogendam: | Zaterdag, april 10, 2004 17:09 |
| Aai over je bol...ik voel je verdriet en machteloosheid en bedenk hoe moeilijk je het nu even hebt... Kuss en knuffie van mij Jannie |
|
| Chriske41: | Zaterdag, april 10, 2004 17:00 |
| Maar meid toch, zoveel verdriet, je mag me altijd mailen hoor!! En zo gedichten neerschrijven dat helpt wel ja!! Hou je sterk meid!! Dikke kus Christel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Cheseri* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 10 april 2004 | ||
| Thema's: | ||