Eigenliefde
Eigenliefde
huilend
als een wolf die tracht
te overleven
in eenzaam donk're nacht
met ongekende kracht
een weg baant
over lokkend gladde wegen
met drie felle stralen
waarvan er twee
met zilver licht
zijn ziel bewerken
met overtuiging en illusie
de derde
die hij glad vergeten had
lag zomaar voor het grijpen
en last hij met zeker weten
eigenliefde in het hart
Reacties op dit gedicht
| Lifeje: | Zaterdag, mei 08, 2004 11:38 |
| Deze valt in de cat. typisch Laurens dwz. 4x lezen 2 uur overdenken ware kern, teveel te vaak Marjan |
|
| sunset: | Zondag, april 11, 2004 17:38 |
| Typisch een 'jouw gedicht'. Mooi en graag gelezen. Liefs / sunset |
|
| tkigo: | Zondag, april 11, 2004 15:55 |
| Tijd geleden, maar het kon mij niet ongaan, dat spreekt voor zich, dat u nog altijd immer een kunst beheerst die vele beweren te beheersen maar slechts sommige waarlijk onder de knie hebben en juist die hoor je eigenlijk nooit...Well done | |
| MayadeBij: | Zondag, april 11, 2004 15:49 |
| Hefaistos is er niets bij ;) Fijne pasen voor jullie, kus. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2004 | ||
| Thema's: | ||