Elk restje hoop, een laatste uurtje
Ademhalen,
een vermoeide inspanning waarbij elk laatste restje hoop weggeblazen wordt,
met een diepe zucht.
Opstaan,
een vermoeiende inspanning waarbij elk uurtje langer slaap verstoord wordt,
met de ochtend wekker.
Eten,
een vermoeide inspanning waarbij elk laatste restje honger naar binnen gepropt wordt,
met een handvol bordje.
Slapen,
een vermoeiend inspanning waarbij elk uurtje langer denken een kwelling wordt,
met de dodelijke gedachten.
Leven,
een vermoeiende inspanning waarbij elk laatste restje hoop,
een uurtje langer leven is.
een vermoeide inspanning waarbij elk laatste restje hoop weggeblazen wordt,
met een diepe zucht.
Opstaan,
een vermoeiende inspanning waarbij elk uurtje langer slaap verstoord wordt,
met de ochtend wekker.
Eten,
een vermoeide inspanning waarbij elk laatste restje honger naar binnen gepropt wordt,
met een handvol bordje.
Slapen,
een vermoeiend inspanning waarbij elk uurtje langer denken een kwelling wordt,
met de dodelijke gedachten.
Leven,
een vermoeiende inspanning waarbij elk laatste restje hoop,
een uurtje langer leven is.
Reacties op dit gedicht
| bruja: | Maandag, april 12, 2004 11:11 |
| laatste zin wordt .... Leven, een vermoeiende inspanning waarbij elk laatste restje hoop beloont wordt, met een uurtje langer leven. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: bruja | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 april 2004 | ||
| Thema's: | ||