De witte leeuwenmanen ruisen naar het strand,
Wolken spoeden zich hopeloos weg van de zon,
De kat spint, zonder wol
Waarom?
Om te leven om te sterven
Tussen verwelkte kisten en ivoren rozen ?
Ze willen ontsnappen
Aan het zoete lijden, sappige pijn
En troosteloze jaren
Dingen waardoor ik de schaduw van de dood
Beroer met bange vingers, de wazige rand
Van het leven zie met hoopvolle ogen,
Waardoor ik wacht
Op het onverwachte
Ik ben een spannende god en weet
Dat de zin van het leven
Eindigt met een puntkomma