Ik zie wel...
Het doet pijn te denken,
aan hoe dat gesprek ging,
ook al voelde het toen goed,
het praten een opluchting.
Je wist niet wat je ermee moest,
dus daarna ging het toch nog fout,
ach ja, jij kan ook niet weten,
dat ik zoveel van je houd.
En dat ik juist daarom,
naar jóu ben toegegaan,
dus het deed wel even pijn,
toen je me alleen liet staan.
Je kon niet anders, denk ik,
ja, dat snap ik nu ook wel,
maar je bent gewoon de enige,
in die ik zo'n vertrouwen stel.
Ik wilde dat jíj me ging helpen,
daarop had ik écht gehoopt,
ksnap nu dat dat niet kan,
dus ik zie wel hoe het loopt...
aan hoe dat gesprek ging,
ook al voelde het toen goed,
het praten een opluchting.
Je wist niet wat je ermee moest,
dus daarna ging het toch nog fout,
ach ja, jij kan ook niet weten,
dat ik zoveel van je houd.
En dat ik juist daarom,
naar jóu ben toegegaan,
dus het deed wel even pijn,
toen je me alleen liet staan.
Je kon niet anders, denk ik,
ja, dat snap ik nu ook wel,
maar je bent gewoon de enige,
in die ik zo'n vertrouwen stel.
Ik wilde dat jíj me ging helpen,
daarop had ik écht gehoopt,
ksnap nu dat dat niet kan,
dus ik zie wel hoe het loopt...
Reacties op dit gedicht
| ~+Ster+~: | Zondag, april 18, 2004 12:23 |
| hey... mooi geschreven meid.. Jah tzal niet makkelijk zijn, maar je komt er wel, daar geloof ik egt wel in!! xxx-jes michelke |
|
| will hanssen: | Dinsdag, april 13, 2004 16:39 |
| Gewoon de ene voet voor de andere zetten en dat blijven herhalen......dan kom je er....zo simpel is het! succes, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vogeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2004 | ||
| Thema's: | ||