Oneerlijke belofte
Oneerlijke belofte
Papa keek voor zich uit,
gespannen wachtend
op dat broze geluid,
van ademen zo zacht,
bijna onhoorbaar
in die kille nacht,
waarop plots een traan
rollen gaat
en hij geruisloos
naast haar bedje staat,
om teder
haar haartjes te bestrijken,
maar machteloos toe te kijken,
met talloze vragen
spokend door z’n hoofd,
waarom juist ZIJN meisje
zo snel al,
aan de dood werd beloofd...
Papa keek voor zich uit,
gespannen wachtend
op dat broze geluid,
van ademen zo zacht,
bijna onhoorbaar
in die kille nacht,
waarop plots een traan
rollen gaat
en hij geruisloos
naast haar bedje staat,
om teder
haar haartjes te bestrijken,
maar machteloos toe te kijken,
met talloze vragen
spokend door z’n hoofd,
waarom juist ZIJN meisje
zo snel al,
aan de dood werd beloofd...
Reacties op dit gedicht
| Cappy: | Dinsdag, april 13, 2004 10:35 |
| Heel mooi geschreven Weinig anders te zeggen de woorden spreken voor zich. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2004 | ||
| Thema's: | ||