de wet van murphy
alles wat ik raak
breekt in stukken
miljoenen scherven
uitgespreid op de grond
dus ik blijf overal af
elk gesprek lijk
ik te bederven
ieder woord dat ik zeg
is één te veel
vind nooit de juiste tekst
dus ik hou mijn mond
alles wat ik doe
gaat verkeerd
mislukkingen stapelen zich op
ik heb nog nooit
iets uit mijn fouten geleerd
ik adem ongeluk
leef in oorlog
met de zon
toen het geluk werd uitgedeeld
werd ik vergeten
lieten ze mij staan
alles wat bij mij
verkeerd kan gaan
zal ook verkeerd gaan
breekt in stukken
miljoenen scherven
uitgespreid op de grond
dus ik blijf overal af
elk gesprek lijk
ik te bederven
ieder woord dat ik zeg
is één te veel
vind nooit de juiste tekst
dus ik hou mijn mond
alles wat ik doe
gaat verkeerd
mislukkingen stapelen zich op
ik heb nog nooit
iets uit mijn fouten geleerd
ik adem ongeluk
leef in oorlog
met de zon
toen het geluk werd uitgedeeld
werd ik vergeten
lieten ze mij staan
alles wat bij mij
verkeerd kan gaan
zal ook verkeerd gaan
Reacties op dit gedicht
| SuperKomet: | Zondag, oktober 03, 2004 23:10 |
| don't blame yourself, blame Murphy(met z'n stomme wet ook altijd!) |
|
| druppeltje: | Woensdag, april 14, 2004 09:07 |
| STOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOP das helemaal niet waar jij doet niet alles verkeerd, jij brengt net zoveel geluk als alle andere mensen alleen heb jij het nu wat moeilijker en lijkt alles fout te gaan... knuf je maantje ps: je mag altijd mailen hoor! |
|
| bent: | Dinsdag, april 13, 2004 23:52 |
| Kom op, niet zo pessimistisch! | |
Over dit gedicht
| Auteur: *zwarte schaduw* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 13 april 2004 | ||
| Thema's: | ||