Kom, dan fluister ik proza in je ha
zo zacht, zo subtiel
dat het even leek
alsof mijn verbeelding sprak
in plaats van jouw
halfgeopende lippen
blaas je warmte in mijn haar
enkele ontsnapte lokken
dansen langs mijn gezicht
lonken naar de vrijheid
verlicht door jouw zucht
ik versta je ademhaling
voel de passie in je ogen
die geen handen nodig hebben
om mijn huid te laten leven
jij bent de figurant
in mijn schijnwerper
ik laat het doek vallen
om je te laten spelen
en heel zacht, heel subtiel
fluister ik proza in je haar
Reacties op dit gedicht
| wijnand.: | Donderdag, juni 03, 2004 07:15 |
| Als fluweel voelt ze aan dit meesterwerk | |
| christina: | Woensdag, april 14, 2004 20:38 |
een pracht plaatje meis heel graag gelezen knuffie he liefs christa |
|
| Zilke: | Woensdag, april 14, 2004 20:27 |
| net zoals michris zegt, het voelt zo rustig liefdevol, prachtig! | |
| michris: | Woensdag, april 14, 2004 20:05 |
| ik durf bijna de rust niet te verstoren, het voelt zo sereen... liefs, michris |
|
| xavion: | Woensdag, april 14, 2004 17:58 |
| Mijn reactie elders ook hier van kracht! Lieve liefs, XaVioN |
|
| Alasse: | Woensdag, april 14, 2004 17:42 |
| Zo mooi | |
| Erna Muermans: | Woensdag, april 14, 2004 06:24 |
| heerlijk,lief en zacht zet je dit neer liefs Erna |
|
| arie: | Woensdag, april 14, 2004 00:18 |
| Deze tedere schoonheid heb ik met liefde gelezen Ik wist niet dat het nog kon, maar je hebt jezelf weer overtroffen Liefs, Arie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2004 | ||
| Thema's: | ||