Ik ben als de stuiterbal
Ik ben als de stuiterbal
Door het kind over de weg gegooid
Stuiterend steeds verder weg van de wereld
Totdat hij zichzelf in de eenzaamheid strooit
Eerst werd er gehuild om verlies
De zoektocht naar mij niet te vermijden
4 uur lang was er niets meer in het kleine wereldje
Wat het kinderhoofdje kon verblijden
Ik stuiterde verder net als de stuiterbal
Glinsterend in de zon mijn eigen pad
Maar ik kon niet eeuwig alleen verder
En daar was het einde wat zachtjes intrad
Niet meer bewegend lig ik nu
Levenloos word ik niet meer gezocht
Tranen werden weg geveegd
En zoals mij werden er nog dertien in één dozijn gekocht
Reacties op dit gedicht
| Paul de Bruyn: | Woensdag, april 14, 2004 18:19 |
| je bent niet teveel de vergelijking met een stuiterbal vind ik echt knap gevonden... echt mooi geschreven liefs |
|
| HoPeLoOsZ: | Woensdag, april 14, 2004 17:11 |
| prachtig gedaan meiss maar as ik zo iemand as jij kon zou je niet te vervangen zijn voor nog geen 100 miljoen in ruilen:) en ik denk dat ik voor iedereen spreek as ik dat zeg! kop op he meis we gaan jowu niet kwijt raken liefs en dikke knuf nadine |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marbalicia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2004 | ||
| Thema's: | ||