Blind met open ogen
Na korte apathie
En “ik had het kunnen weten”
Heb ik me huilend omgedraaid
En ben mezelf vergeten
De “hoe had je” en waarom’s
Zijn allang verleden tijd
De zekerheden tevens
Ik ben je nu echt kwijt
De boosheid is verdwenen
De teleurstelling gebleven
Datgene wat je mij gaf
Heb je gekozen weggegeven
Alle voortgang teruggedraaid
En de liefde weggezogen
Het mooiste weggennomen
Blind met open ogen
-fictie-
Reacties op dit gedicht
| joni heylens: | Zondag, april 18, 2004 14:01 |
| Nou Kiana, dan zijn we met 2 :) Heel mooi gedicht, gelukkig fictie. -xxx- Jonike |
|
| Kiana: | Woensdag, april 14, 2004 23:40 |
| Ik ben fan van je geworden ;-) Liefs, Kiana |
|
| Luijkx: | Woensdag, april 14, 2004 20:44 |
| *stilte* Echt super mooi geschreven! Voor jou fictie, voor mij realiteit! Lang geleden... Echt heel mooi! Liefs en knuffel, Laura |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marten | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 april 2004 | ||
| Thema's: | ||