Tot de laatste zucht
Tot de laatste zucht
In een kast
vol poppen,
probeert een kind
zich wanhopig
te verstoppen,
voor de hand
die hard grijpt,
lichaam en geest
aan stukken rijt,
met z’n riem
of vuist,
waar het zoveelste
litteken
in huist
en dat trotseren moet,
dag in, dag uit,
tot ’t voor eeuwig
z’n oogjes sluit...
In een kast
vol poppen,
probeert een kind
zich wanhopig
te verstoppen,
voor de hand
die hard grijpt,
lichaam en geest
aan stukken rijt,
met z’n riem
of vuist,
waar het zoveelste
litteken
in huist
en dat trotseren moet,
dag in, dag uit,
tot ’t voor eeuwig
z’n oogjes sluit...
Reacties op dit gedicht
| +°LiEsA°+: | Donderdag, april 15, 2004 11:38 |
| wow.. kword er ff stil van.. egt mooi geschreven!!! hoop dat dat geen werkelijkheid is voor je!! xxx | |
| Cute&Handsome: | Donderdag, april 15, 2004 11:29 |
| wat komt dat hard aan. kom er wel wat liefde in dat bestaan. ik ben er voor je moet je weten. je mag me mailen, ommenatje1@hotmail.com xxx andreas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2004 | ||
| Thema's: | ||