mijn toneelspel
Zo veel mensen om me heen,
Maar toch voel ik me vaak alleen.
De meeste mensen zijn vrolijk en blij,
Ze zijn gelukkig en voelen zich vrij.
Er zijn ook mensen die hebben verdriet,
Ook al doen ze zo vrolijk en zie je dat niet.
Ik ben één van die mensen,
Het ene moment veel en het andere moment weinig te wensen.
Ik zet de dingen waar ik mee zit steeds weer opzij,
Maar steeds weer komt er een druppeltje bij.
Druppel voor druppel wordt het me te veel,
Het liefst heb ik dan iemand waar ik mijn probleempjes mee deel.
Er zijn genoeg mensen die naar me willen luisteren,
Maar mijn verhaal ondertussen verdraaien en door fluisteren.
Ik heb iemand nodig die ik kan vertrouwen,
Maar dan moet je eerst een goeie band met elkaar opbouwen.
Maar toch voel ik me vaak alleen.
De meeste mensen zijn vrolijk en blij,
Ze zijn gelukkig en voelen zich vrij.
Er zijn ook mensen die hebben verdriet,
Ook al doen ze zo vrolijk en zie je dat niet.
Ik ben één van die mensen,
Het ene moment veel en het andere moment weinig te wensen.
Ik zet de dingen waar ik mee zit steeds weer opzij,
Maar steeds weer komt er een druppeltje bij.
Druppel voor druppel wordt het me te veel,
Het liefst heb ik dan iemand waar ik mijn probleempjes mee deel.
Er zijn genoeg mensen die naar me willen luisteren,
Maar mijn verhaal ondertussen verdraaien en door fluisteren.
Ik heb iemand nodig die ik kan vertrouwen,
Maar dan moet je eerst een goeie band met elkaar opbouwen.
Reacties op dit gedicht
| Maeve: | Donderdag, april 15, 2004 17:19 |
| LIeve babz *wow* Zo herkenbaar, dit hele gedicht! Mensen zijn niet altijd te vertrouwen maar probeer de mensen te vinden op wie je kan bouwen:) Als je wil praten mag je me mailen:) Heel veel sterkte Liefs |
|
| anoukje: | Donderdag, april 15, 2004 16:56 |
| heel mooi! ik herken het onwjs veel succes ermee!! kusje anoukje |
|
Over dit gedicht
| Auteur: babz | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 15 april 2004 | ||
| Thema's: | ||