Gebroken beloftes

Op een dag begon het mij plots te dagen

Hoe onhoudbaar weinig jij toch van mij hield

de zielsveel liefde waar ik mee was bezield

Zij sloeg mij lam, ik was totaal verslagen

Ik, die voor God zowaar, waarlijk voor jou ging

bleef jou toch immers trouw vanaf wij trouwden

maar dat weerhield jou niet van hem te houden

hij waarmee jij mij zo schaamteloos verving

Welk ongerief geeft mijn hart een dieper grief

dan ontrouw van degeen ik meest vertrouwde

omdat zij een vreemde  boven mij verhief

Zo ontnam het mij,  wat we zijn en zouden

het maakte mij voor de liefde aversief

en hoe jong ik ook ben, nooit meer de oude