Onder haar bed
hoort ze zijn stem
"Papa zal je vinden"
Ze verafschuwt hem

Haten kan ze niet
Ze is nog niet zo oud
dat ze kan beseffen
"Papa, die zit fout"

Knuffel ligt veilig bij haar
"Ik wil niet," zegt ze hem
Maar een knuffel begint niets
tegen papa's stem

"Kom maar meisje," zegt hij
En gaat langs het bed staan
"Ik weet dat je daar zit"
En trekt haar onder het bed vandaan

Ze stribbelt eerst wat tegen
maar doet toch wat hij zegt
Dat arme meiske beseft niet
dat ze ook heeft dat recht

Haar vader kleedt haar uit
en laat zich volledig gaan
Hij zal haar blijven mishandelen
als er niets wordt gedaan

Het arme kind houdt altijd
die vreselijke herinneringen hieraan
hoe haar vader haar betastte,
en zij alleen kwam te staan...