Met mooie woorden nemen wij elke keer opnieuw afscheid…
Dit is niet de eerste keer dat we elkaar zacht een afscheidskus geven…
Elke keer opnieuw zeggen we dat het beter is en dat het ons echt spijt…
Toch voelt het dit keer definitief… verdwijnen we nu dan echt uit elkaars leven..?

Een nieuwe start… een ander leven tegemoet…
Vrienden die er voor me zijn… om wie ik geef… en die ik echt kan vertrouwen…
Jou uit mijn hoofd verbannen is gewoon echt iets dat echt moet…
Zonder jou… een andere manier van leven opbouwen…

Ik hou echt zoveel van deze nieuwe mensen…
Maar toch ben je niet helemaal weg uit m’n gedachten en gevoel…
Jou loslaten… verder gaan met leven… is 1 van m’n grootste wensen…
De dag dat ik niet meer aan jou denk.. dat is m’n doel…

‘Tijd is de sleutel voor alles…’ dat zei jij ooit tegen mij…
Maar of die sleutel deze deur kan open doen…
Misschien moet die deur gesloten blijven… we zijn tenslotte nu beide weer vrij…
En nooit… nooit meer zal het worden zoals het was toen…