Het wolkje
Het wolkje
Er gleed daar zomaar
op eens een wolkje
Ging ook in een keer weg
in het zacht blauw
Voor mij dat kleine tedere
lichte wolkje dat was bestemd voor jou
het kleine beetje blauw
dat je krijgt na het leven
dat wil ik jou graag geven
het is soms zover weg
Maar ook weer dicht bij
ook al hebben we veel pijn
En ook veel verdriet
je moet maar zo denken
Na de regen komt ook weer zonneschijn
het leven gaat al zo snel voorbij
17-4-2004
Reacties op dit gedicht
| westland: | Zondag, april 18, 2004 20:47 |
| heel mooi neer gezet,met veel liefde geschreven.je zuster. | |
| Green eyes: | Zondag, april 18, 2004 01:34 |
| ach de ene keer zijn we somber en de andere toch weer blij, we veranderen mee met de wind, zoals ook jou wolkje, en maar goed dat de zon toch steeds weer verschijnt. liefs xje je maatje |
|
| Black Lord: | Zaterdag, april 17, 2004 23:42 |
| het is al pasen geweest mar wat kan het schelen. verstop ook geen eieren maar zonne straaltjes. En telkens als het wat minder gaat in jou leven kun je er een gaan zoeken. Op dat je weer langzaam vooruitgang kunt boeken. Groetjes Wim |
|
| bunnie: | Zaterdag, april 17, 2004 22:57 |
| sommige periode's voel je meer pijn en verdriet als andere periode's... als je dan mensen om je heen hebt die je daar mee helpen dan zie je idd op een gegeven moment weer langzaam aan de zonnestralen naar voren komen.. er voor elkaar kunnen zijn en naar elkaar luisteren is dan heel belangrijk... heel mooi geschreven... veel liefs kleintje.. |
|
