Ik kijk naar de wereld met gesloten ogen.
Ik zit in het duister,
Ik kijk en ik luister.
Mijn wereld is zwart.
Waarom ik mijn ogen niet open?
Ik ben bang voor het licht,
Bang voor de waarheid, ik houd mijn ogen dicht.
Ik kijk naar de wereld met gesloten ogen.
Ik zit in een droom,
In een andere wereld, een wereld van liefde, zonder verdriet.
De rest van de mensen die snapt me niet.
Maar als je probeert, je eens af te sluiten.
Dan zul je al snel op een andere wereld stuitten.
In deze wereld voel je je thuis,
Maar deze wereld is leeg,
Als een kaas zonder muis.
Want een wereld vol perfectie,
Word al snel te saai.
Je opent je ogen en ziet je leven,
Maar nu niet als mislukking.
Je leven is kleurig, eigenlijk heel fraai.