Waarom?!
Op het laatst had je je leven in je eigen handen,
We konden je niet meer van gedachten laten veranderen.
Je hebt ons bang gemaakt en jezelf,
Je was bang voor het leven voor de mensen en de zon,
Waarom heb je jezelf zo gekweld?
Da laatste dagen waren moeilijk en hard,
We wouden helpen maar je was niet klaar voor een nieuwe start.
Je leefde nog even door met je pijnen,
Je bleef nog een tijdje staren naar je bloed,
En wij konden dat allemaal maar niet verkleinen.
Waarom snapten wij nou niet wat jij voelde,
Ik wou dat ik veel eerder wist wat jij bedoelde.
Waarom jij bang was om te leven,
Waarom jij opzoek ging naar de dood,
Waar jij altijd naar hebt gestreven.
Ik voel me zo schuldig dat ik het allemaal niet wist,
Ik heb me in jouw gevoelens helemaal vergist.
Ik wist niet dat je pijn zo erg was,
Dat je zo onlevend leefde,
Ik wou dat ik wist waarom je er nooit meer was in de klas.
Ik was gdv 1 van je beste vriendinnen,
Ik kon met jou weer opnieuw beginnen.
Maar jij wou niet meer en ik kon niet helpen,
Je lichaam bloede niet maar je ziel,
En ik kan dat bloed niet stelpen.
Jouw gevoelens waren mijn gevoelens niet,
Ik ben ook zo stom dat ik dat nu pas zie.
Jij hebt tijden moeten leven zonder hoop,
En je kon geen hoop meer krijgen,
Je hele leven was gesloopt.
Toen kreeg ik die brief voor ogen,
Met trillende handen deed ik hem open.
Een hele brief met bloed ondertekent,
Een nachtmerrie werd werkelijkheid,
Op dat moment voelde ik hoeveel je voor me betekent.
In de brief stond geschreven dat je het niet meer aan kon,
Dat uiteindelijk de dood het van je won.
Dat je nergens meer zin in had en je weg wou,
Je ons zou missen heel erg,
Maar dat je wel van ons houdt.
En wij, houden ook van jou!
We konden je niet meer van gedachten laten veranderen.
Je hebt ons bang gemaakt en jezelf,
Je was bang voor het leven voor de mensen en de zon,
Waarom heb je jezelf zo gekweld?
Da laatste dagen waren moeilijk en hard,
We wouden helpen maar je was niet klaar voor een nieuwe start.
Je leefde nog even door met je pijnen,
Je bleef nog een tijdje staren naar je bloed,
En wij konden dat allemaal maar niet verkleinen.
Waarom snapten wij nou niet wat jij voelde,
Ik wou dat ik veel eerder wist wat jij bedoelde.
Waarom jij bang was om te leven,
Waarom jij opzoek ging naar de dood,
Waar jij altijd naar hebt gestreven.
Ik voel me zo schuldig dat ik het allemaal niet wist,
Ik heb me in jouw gevoelens helemaal vergist.
Ik wist niet dat je pijn zo erg was,
Dat je zo onlevend leefde,
Ik wou dat ik wist waarom je er nooit meer was in de klas.
Ik was gdv 1 van je beste vriendinnen,
Ik kon met jou weer opnieuw beginnen.
Maar jij wou niet meer en ik kon niet helpen,
Je lichaam bloede niet maar je ziel,
En ik kan dat bloed niet stelpen.
Jouw gevoelens waren mijn gevoelens niet,
Ik ben ook zo stom dat ik dat nu pas zie.
Jij hebt tijden moeten leven zonder hoop,
En je kon geen hoop meer krijgen,
Je hele leven was gesloopt.
Toen kreeg ik die brief voor ogen,
Met trillende handen deed ik hem open.
Een hele brief met bloed ondertekent,
Een nachtmerrie werd werkelijkheid,
Op dat moment voelde ik hoeveel je voor me betekent.
In de brief stond geschreven dat je het niet meer aan kon,
Dat uiteindelijk de dood het van je won.
Dat je nergens meer zin in had en je weg wou,
Je ons zou missen heel erg,
Maar dat je wel van ons houdt.
En wij, houden ook van jou!
Reacties op dit gedicht
| saffy: | Maandag, april 19, 2004 20:21 |
| slik.. eght super geschreven..! ik weet even niet wat ik m0et zeggen... eght vreselijk.. sterkte.. -XxX- saffy |
|
| dropje: | Maandag, april 19, 2004 14:09 |
| Tis heel mooi gesgrevu...ik had hem eergistur al gelesu maar keej....mooi hoor..Raakt me -x- Monkey |
|
| Fortune: | Zondag, april 18, 2004 20:16 |
| Ik vind het heel erg voor je!! Veel sterkte!! |
|
| HoPeLoOsZ: | Zondag, april 18, 2004 17:35 |
| ja sterkte egt heel errug heb trane in me ogen sterkte liefs Nadine |
|
| Nightflower: | Zondag, april 18, 2004 13:01 |
| ...ik krijg hier kippenvel... ik vind het een heel aangrijpend gedicht en wil je heel veel sterkte wensen met dit verlies liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: stoelpoot | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2004 | ||
| Thema's: | ||