Waarom...
Waarom kan ik je niet vergeten?
Het laten zoals het is.
Waarom blijf ik alles 'op eten?'
Voel ik verdriet en ergernis.
Waarom moest jij die dingen tegen mij zeggen?
Mij opzettelijk pijn doen.
Waarom kan ik het niet gewoon naast me neerleggen?
Niet meer terug denken aan toen.
Het laten zoals het is.
Waarom blijf ik alles 'op eten?'
Voel ik verdriet en ergernis.
Waarom moest jij die dingen tegen mij zeggen?
Mij opzettelijk pijn doen.
Waarom kan ik het niet gewoon naast me neerleggen?
Niet meer terug denken aan toen.
Reacties op dit gedicht
| Marie-José de Jong: | Zondag, april 18, 2004 15:46 |
| Mooi gesproken! Ik begrijp het precies. Een standaard tip, maar hij helpt écht!Ga leuke dingen doen, nieuwe mensen ontmoeten, je gedachten proberen te verzetten!! Het helpt! Veel sterkte... MJ |
|
| anne(15): | Zondag, april 18, 2004 14:27 |
| *Slik* Heel mooi geschreven en zo ontzettend herkenbaar...:'( Als je wilt praten, mijn mailbox staat altijd open Liefs Anne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: niesie | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2004 | ||
| Thema's: | ||