Problemen? Ben je er dan wel voor me?...

Waarom zijn er zoveel problemen
ik wou dat ze waren verdwenen
Het zuilt me om de oren
net of ik alles aan moet horen

er is zoveel gebeurd,
in zo'n korte tijd.
iedereen die alsmaar aan m'n kop zeurt,
net nu ik lijdt.

Ik heb wel gezegd dat ik er altijd voor je zal zijn,
maar het word mij soms ook teveel, het doet zo'n pijn.
Toch zal ik je nooit laten staan,
Ook al kan ik de problemen niet meer aan.

Ik ga maar door,
weet al niet eens meer, 'waar leef ik eigenlijk voor?'
Maar je bent er ook voor mij,
Ik zal je ook nooit laten staan, dat is wat je zei.

Je mag bij mij komen schuilen,
en je hebt mijn schouder om op uit te huilen,
Toch voelt het nog niet goed,
als ik je nodig heb, ben je er niet, weet je wat dat met je doet?

Je denkt zeker dat ik mij aanstel
maar dat is niet zo, ook al denk je dat wel.
Het is gewoon moeilijk deze tijd,
je weet niet hoeveel ik lijdt.

Ik zal wel niet meer komen zeuren,
ga wel in het donker op mijn kamer zitten treuren.
Je hebt dan geen last meer van mij
misschien maakt dat je dan wel blij?????!!!

*Ik weet het allemaa ook niet meer, het is zo'n raar gevoel, net of je in de steek word gelaten als je iemand nodig hebt, net dat je de rug word toegekeerd omdat diegene niet weet hoe hij/zij met iemand anders problemen om moet gaan....*