Mijn Oma en Opa
--Dit gedicht heb ik geschreven toen ik in groep 7 zat(ik was dus 10 jaar ofzo), en nogsteeds voel ik mij zo. Elke keer als ik het lees, moet ik weer huilen--
Mijn oma en opa zijn dood gegaan
Ik mis ze nog altijd
Iedere keer voor het slapen gaan
Geef ik ze een beetje tijd
Dan denk ik aan ze
Dan vind ik fijn
Dat ze nog even
Bij me zijn
Reacties op dit gedicht
| Superstar Sabi: | Woensdag, juni 23, 2004 16:26 |
| iemand is pas echt van de wereld als hij of zij niet verder kan leven in jou gedachten! sterkte | |
| will hanssen: | Zondag, april 18, 2004 19:38 |
| wat mooi! dat je dat schreef toen je zó jong was.De liefde die jij voor je opa en oma voelt zit in je hart!! voor altijd. liefs, Will |
|
| Butterfly: | Zondag, april 18, 2004 17:09 |
| Mooi!! KNuffiej |
|
