De wereld in je kontzak
bij deze, dragen mijn handen
jou niet langer naar de top toe
niet dat ze ooit van plan waren
zegevierende drank vast te houden
dat alleen maar wordt geprezen
om zijn leugens die verspillend
werken, op mijn zenuwen en zo
diep de grond in verdwijnen
je moet niet denken dat het mij
deugd deed, jou zien zwerven
in een troep vol herinneringen
waar je pad al vaker was gekruist
en de oprechte hulp die ik toewuifde
bleek achteraf te min voor een
iemand die de wereld in zijn
kontzak op papier heeft staan
Reacties op dit gedicht
| de nifter: | Maandag, april 19, 2004 18:19 |
| kijk. lekkerrrrrrr. toch ergens goed voor hè zo'n beetje aanmoediging ;) | |
| Phoweyk: | Maandag, april 19, 2004 17:18 |
| lekker confronterend en fel. toe maar meissie. heerlijk zo :-). mooitje hoor.. een juweeltje haha *yeah*. |
|
| Snowblind: | Maandag, april 19, 2004 12:32 |
| Erg mooi, zeker met die flair van spot erbij. Nice writing! | |
| Green Tea: | Maandag, april 19, 2004 11:23 |
| Dat is gezegd!;-) Pijnlijk soms.. Prachtig omschreven! Knuf , |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ninandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2004 | ||
| Thema's: | ||