veilig
Ik ben veilig weg van iedereen,
Niemand doet nu meer gemeen
Niemand die tegen me kan praten,
Niemand die me kan verlaten.
Niemand die me kan kwetsen als hij wilt,
Niemand die zijn energie aan mij verspild.
Niet aan mij, want ik sluit me altijd af,
Tegen de invloeden van buitenaf.
Kom toch echt niet te dichtbij,
Verspil je moeite niet aan mij.
Ik ben gekwetst, ik trek me terug,
Alleen in mijn hoekje oh zo vlug.
Veilig weg van iedereen,
Oh ik voel me zo alleen.
Niemand doet nu meer gemeen
Niemand die tegen me kan praten,
Niemand die me kan verlaten.
Niemand die me kan kwetsen als hij wilt,
Niemand die zijn energie aan mij verspild.
Niet aan mij, want ik sluit me altijd af,
Tegen de invloeden van buitenaf.
Kom toch echt niet te dichtbij,
Verspil je moeite niet aan mij.
Ik ben gekwetst, ik trek me terug,
Alleen in mijn hoekje oh zo vlug.
Veilig weg van iedereen,
Oh ik voel me zo alleen.
Reacties op dit gedicht
| Nienkie: | Maandag, april 19, 2004 11:45 |
| Hoi lieverd, Zo alleen wegkruipen in een hoekje is ook niet alles. Je kan dan wel denken dat je veilig bent, maar dan kun je ook niet meer genieten van allerlei mooie dingen. En dan zul je je inderdaad eenzaam voelen. Als je uit je hoekje komt, zul je misschien nog wel pijnlijk dingen tegenkomen, maar ook mooie dingen. En je zal ontdekken dat er ook mensen zijn die je niet willen kwetsen, die om je geven. Vecht ervoor!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: christa/dorine | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 19 april 2004 | ||
| Thema's: | ||